تودماغی بودن صدا در واقع تکلمی است که درآن هوا به جای خروج از دهان از بینی خارج می گردد. دلیل این امر خروج و فرار هوا از درون حلق به درون بینی به علت بسته نشدن کامل کام در پشت حلق است.
گفتار درمانگران برای این اختلال عبارت صداي تو دماغي را تعریف کرده اند. اختلال تو دماغی بودن صدا امکان دارد در اثر گرفتگی بینی بروز نماید. بنابراین حروفی که برای تلفظ آنها به خروج هوا از بینی نیاز است دچار اشکالاتی در تلفظ می شوند.
این تودماغی بودن صدا در تعدادی از حروف مانند ک – شین – سین مشخص تر می باشد. برخی از این افراد علاوه بر تودماغی بودن صدا مشکل بزرگی که دارند بازگشت غذا و یا مایعات از درون حلق به درون بینی است که موجب شرمساری فرد زمان خوردن غذا در مجالس و مهمانی ها مقابل دیگران می شود.
از جمله دلایل تودماغی بودن صدا می توان موارد ذیل را ذکر نمود.
به منظور درمان این اختلال مناسب ترین روش این است که شکاف کام به طور اصولی و بعد از سفالومتری لترال فلوروسکوپی و آندوسکوپی نازوفارنکس از طریق عمل جراحی اصلاح شود.
در زمان عمل جراحی می بایست طوری شکاف کام اصلاح گردد که عضلات پشت کام در جای صحیح و مناسب دوخته شوند. بنابراین موجب می شود پس از عمل در زمان حرف زدن این عضلات به درستی عمل نموده و کام را بالا بکشند. همچنین موجب بسته شدن عقب حلق شوند. اغلب این عمل جراحی به وسیله میکروسکوپ صورت می گیرد.
شکاف لب سبب ایجاد کجی بینی و عدم تقارن می شود. ضمن اینکه موجب پهن شدن پره های بینی می گردد. همچنین در دوره بزرگسالی باعث بروز افتادگی نوک بینی و بد شکل شدن نوک بینی (مانند نوک طوطی) می شود.
زمانی که شکاف لب دو طرفه باشد، این اشکال شدیدتر خواهد بود و موجب کوتاهی شدید نوک بینی می شود. به منظور رفع این مشکلات مناسب ترین راهکار این است که بعد از اینکه شخص به سن کامل بلوغ استخوانی رسید (پسران ۱۷ سالگی و دختران ۱۵ سالگی) عمل زیبایی روی این افراد صورت گیرد. در این افراد از پیوندهای مختلف غضروفی روی پایه ی بینی و نوک بینی استفاده می شود.
لازم به ذکر است که این نوع عمل زیبایی بینی جزو دشوارترین عمل زیبایی محسوب می شود. چنانچه این عمل همراه با حوصله و صبر فراوان باشد، اغلب نتیجه قابل قبولی به دست می آید.
جراحی سر و گردن و آندوسکوپی سینوس