اختلال پرشنوایی

اختلال پرشنوایی حاکی از بروز یک مشکل در مرکز پردازش و درک صدا واقع در مغز می باشد که امکان دارد منجر به ناراحتی و درد شود. کسانی که به اختلال پرشنوایی مبتلا هستند تحمل شنیدن صدایی که برای سایر افراد بلند نبوده را نخواهند داشت.

به عنوان نمونه صدای ورق زدن کتاب، ماشین زمانی که سوار آن هستند، قدم زدن روی برگ ها، ماشین ظرف شویی، فن یخچال، شیر آب وقتی باز است. ضمن اینکه صداهایی که فرکانس بالاتری دارند برای این اشخاص عذاب آورتر خواهند بود.

برای اشخاصی شنیدن صداهای شدید برایشان غیر قابل تحمل باشد کار کردن در محیط پر از سروصدا برایشان بسیار دشوار و یا حتی غیر ممکن است. پر شنوایی ممکن است منجر به بروز افسردگی، گوشه گیری و فونوفوبیا (بیم از صداهای طبیعی) شود.

دلایل شایع پرشنوایی

از دلایل بروز اختلال پرشنوایی می توان به موارد ذیل اشاره نمود.

• عفونت های ویروسی شامل گوش داخلی یا عصب صورت (فلج صورت)
• صدمه دیدن سر
• سندرم مفصل فکی گیجگاهی
• آسیب به گوش ناشی از مصرف داروها یا سموم
• بیماری لایم

انواع حالات عصبی وجود دارد که می تواند با پر شنوایی مرتبط باشد. این حالت ها عبارتند از:

• میگرن
• بیماری تای-ساکس (یک مشکل ارثی نادر می باشد که موجب نابودی سلول های عصبی در نخاع و مغز می شود.)
• ایجاد اختلال استرس پس از وقوع یک حادثه
• بعضی از انواع صرع
• سندرم خستگی مزمن
• وابستگی به والیوم
• افسردگی

اختلال پرشنوایی در کودکانی که به سر آنها آسیب وارد می شود، بعضی کودکان توهمی و مبتلا به اوتیسم و برخی از کودکان مبتلا به فلج مغزی دیده شده است.

شیوه تشخیص پر شنوایی

اشخاصی که مشکوک به اختلال پرشنوایی هستند می بایست به وسیله یک پزشک متخصص گوش و حلق و بینی تحت معاینه قرار گیرند. مشاوره ی اولیه به احتمال بسیار بالا شامل ارزیابی کامل شنوایی (از طریق یک تست شنوایی) و ارزیابی روش های درمان و تجویز دارو به وسیله پزشک می شود.

شیوه درمان اختلال پرشنوایی

هیچ درمان پزشکی یا جراحی مخصوصی جهت رفع اختلال پرشنوایی موجود نیست. با این وجود صوت درمانی امکان دارد برای برگرداندن مرکز پردازش شنوایی مغز جهت پذیرش صداهای روزمره مورد استفاده قرار گیرد.

این صوت درمانی شامل استفاده از دستگاه های تولید کننده ی نویز می گردد که برای گوش های افراد بیمار به کار می رود. افرادی که از اختلال پرشنوایی در عذاب هستند امکان دارد قرار دادن مستقیم صدا در گوششان برای آنان رنج آور باشد ولی این دستگاه ها یک صدای استاتیک و ملایم (صدای سفید) ایجاد می نماید که به سختی قابل شنیدن می باشد. ممکن است گذرندان کلیه دوره ی صوت درمانی تا ۱۲ ماه به طول انجامد که اغلب موجب بهبود تلرانس صدا می شود.

دکتر احمد ناظم بافقی

متخصص گوش و حلق و بینی

جراحی سر و گردن و   آندوسکوپی سینوس